Wanneer m'n vroeg om met de fiets naar Brussel te gaan dacht ik eerst dat ze zot waren geworden. Dit leek me veel te ver. De excursie naar Brussel was één van de zaken die we moesten doen voor de module. Hoe we in Brussel geraakten was onze zaak. Ik stond voor 2 keuzes: ofwel het openbaar vervoer ofwel met de fiets voor het goede doel: Haiyan steunen!
Uiteindelijk heb ik dan toch gekozen om met de fiets te gaan. Hier heb ik achteraf gezien geen seconde spijt van gehad. In totaal hebben we zo een 120 km gereden heen en weer. Soms heb ik mezelf vervloekt waarom ik dit mee deed. Maar over het algemeen heb ik vooral genoten. Genoten van het groepsgevoel, de sfeer, de samenhorigheid, de inzet, de moed.
Het was een zeer leuke ervaring met ons heel team. We pushten elkaar om verder te gaan. Ook de steun van buitenaf voor ons was zeer aangenaam om te ervaren. Medeleerlingen die ons spontaan geschenken kwamen brengen, lectoren die voor eten zorgden, een spandoek en een groot applaus bij aankomst.
Ja, voor zo een dingen doe je het echt wel!
Dit was slechts het begin van de excursie in Brussel, deze werd direct al mooi ingezet door een fietstocht om niet te vergeten. Al besefte ik niet echt goed dat we ook nog eens TERUG moesten fietsen.
Aanvankelijk zag ik er wat tegen op, nog eens 60 km.
Maar al bij al heb ik er wederom van genoten, zelfs van de terugtocht.
Ik ben blij dat ik dit heb meegedaan, een ervaring om nooit te vergeten!
Hieronder enkele foto's:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten